Η μέρα του γάμου της Εριαάννας και του Βασίλη ήταν γεμάτη με χαρά, χαμόγελα και ατελείωτο κέφι. Οι καλεσμένοι ζούσαν τη στιγμή με ξέφρενο πάθος, χορεύοντας στους ρυθμούς της μουσικής και αφήνοντας τον ενθουσιασμό τους να διαπεράσει κάθε στιγμή. Το πάρτυ ήταν γεμάτο από χορούς και ευχάριστες στιγμές, με τους καλεσμένους να απολαμβάνουν την ατμόσφαιρα γιορτής με ενθουσιασμό και ανυπομονησία.

Ανάμεσα στα πολλά στιγμιότυπα που θα μείνουν αξέχαστα σε όλους ήταν όταν ακούγονταν οι νότες του αγαπημένου τραγουδιού "Ακρογιαλές Δειλινά". Η μελωδία του έδωσε στιγμές μαγείας καθώς παρέμενε συνεχώς στο υπόβαθρο, προσκαλώντας τους πάντες να συμμετάσχουν. Κάθε φορά που ανέβαινε η μελωδία, οι φωνές των καλεσμένων υψώνονταν σε ένα ανεξίτηλο κομμάτι ενός αξέχαστου πάρτυ, σφραγίζοντας τη στιγμή με ακαταμάχητο πνεύμα και χαρά. Από την αρχή της ημέρας μέχρι το τέλος, αυτό το τραγούδι παρέμενε ως ένας ύμνος για την αγάπη και την ευτυχία. Κάθε φορά που η μελωδία ακουγόταν, όλοι οι παρευρισκόμενοι συνδέονταν με αυτήν, τραγουδώντας την με πάθος και χαρά, δημιουργώντας ένα ανεπανάληπτο κλίμα ενθουσιασμού στον εορτασμό της αγάπης του ζευγαριού.

Αυτή η μοναδική στιγμή, μαζί με το γέλιο, τον χορό και την ανεβασμένη διάθεση, δημιούργησε έναν αξέχαστο γάμο που θα μείνει ζωντανός στις καρδιές και τις μνήμες όλων.